көрлік

зат. сөйл. Көрсоқырлық, к ө р к ө к і р е к т і к , н а д а н д ы қ . Б і р т е бірте кеңшіліктің аяғы келеңсіздікке, көнтеріліктің ақыры к ө р л і к к е апарып ұрындырып жүргенін көрсек те, төрт құбыламыз түгел сияқтанған сыңай байқатумен келеміз (К. Ахметбеков, Қасірет, 1, 143). Ақыры сол қауқарсыздық, мәнжубастық, к ө р л і к неге әкелгенін қара (Т. Қосуақ, Мәрмәр., 169).